Bassist Arild Andersen (Oslo, 1945) is een van de topbassisten in Europa, hij begon in de groep van Jan Garbarek (1967- 1973) en was vaak onderdeel van de ritmesectie voor op tournee zijnde Amerikaanse jazzsterren zoals Phil Woods. Johnny Griffin, Dexter Gordon en Sonny Rollins etc. Tussen 1972 en 1974 bezocht hij diverse keren New York en speelde met het Stan Getz Quartet, het Sam Rivers Trio, Steve Kuhn en Paul Bley. In 1974 vormde hij zijn eigen quartet, hij toerde door Scandinavië en Europa en nam 3 albums op voor het iconische ECM label. Tussen 1980 en nu nam hij ettelijke albums op in diverse bezettingen waarvan het merendeel verscheen op ECM. Op dit album bestaat de Arild Andersen Group uit Marius Neset op tenorsax, Helge Lien op piano, Hakon Mjaset Johansen op drums en Arild Andersen op contrabas, allemaal Noren en elk voor zich een grote naam.

Het album bestaat uit een 7-delige suite Affirmation part I en part II onderverdeeld in 7 stukken , allen opgebouwd uit geïmproviseerde muziek en dan is er nog een gecomponeerd werk van Andersen “Short Story”. Het muzikale beeld wordt langzaam opgebouwd in het eerste deel van “Affirmation part I”, het begint met het geluid van de contrabas waarna langzamerhand de andere instrumenten aansluiten. Het resulteert in een intrigerend caleidoscopisch muzikaal landschap dat een fraaie spanningsboog bevat. Het loopt naadloos over in het tweede deel waarin de muzikale leiding wordt genomen door Andersen met fel basspel en zo zet de improvisatie zich voort tot en met het vierde deel.

Het blijft boeien ondanks het ontbreken van een duidelijke melodie, uitermate knap hoe de muzikanten reageren op elkaars ingevingen. Na een korte pauze vangt ”Affirmation Part II” aan dat bestaat uit drie delen, in het eerste deel is er een spannend “duel” tussen bas en sax die elkaar opjagen waarna het wordt voortgezet met bas en piano, allemaal knap in elkaar gestoken en daarom ook uitermate boeiend. Het afsluitende “Short Story” de enige compositie op dit album is ook een juweeltje met fraai spel van Marius Nemet die hemels blaast en natuurlijk het heerlijke zoemende geluid van Andersen, nog steeds een meesterlijke bassist. Een album om in te lijsten, wonderschoon!

Jan van Leersum.